Damlayı sudan yarattıysa da, kendi aşkını ona verdi..
Tanrı'nın bu sanatına(eserlerine) secde kıl, bu vücudunu ışıklandır..
Gönül gözüyle bak, Tanrı'nın didarını göresin. Niceye dek, kapıya ve duvara bakıp duracaksın..
Görünen varlıkların hepsinde, Tanrı ışığının doğuşunu görürsün..
Bu dünya da kör olan, ahirette de kör olur. ( Kur'an , İsra-72) Sonuçta sevgilisine ulaşamaz..
Bunun tefsirini Tevrat, İncil, Zebur ve Kur'an ehli te'vil ederler..
Bunların yolu şeriat ve tarikattır, halleri ise marifet ve hakikattir..
Dört kitabın anlamı , yolda -erkanda kendini sağlam kılmaktır..
İnananlar katında yol birdir. İnanmayanlarsa bu dergahtan sürüldü..
Bu yolda bir kılavuz ve pir gerektir.. Tarikat içinde ise ihlaslın er gerektir..
Talib'in gününden yola girmesi ve her işinde Pirden izin alması gerektir..
Talib, dost yolunda uykusunu haram ve aşk ateşinde pervane gibi yanar tutuşur...
"ŞAH İSMAİL HATAYI "
(Nasihat -Name )
(Nasihat-Name )
Ey can , kendini Ehlibeyt'i Hanedan'a benzetmeye çalış. Ehlibeyt yolunda can ve malını esirgeme..
Mustafa'nın cemaline selavat getir ki, her şeyden korunmuş olasın..
Ey Kardeşim, Salâvat aşkıyla yürümek, tüm ibadetlerin başıdır..
Tanrı, evreni kimin aşkına yarattı ? Bil ki ibadetin özü budur..
Tanrı'ya sığın , bu mana aleminde "Levlak'ın ne olduğu bil..
Salâvat getir ki canın ateşe yanmaya, Muhammed'i seven cehennemde kalmaz..
O'na ihlasla bağlı olmaya çalış, O'na Münkir olanın gözleri kör olsun..
Hakk'ın dostunu bilki dost olasın ; Şah'ı Merdan'a ulaşarak birlik bulasın..
Tüm evren kimin elindedir. ? Gerçek Âdem bunun hikmetini kavrar..
Hazreti Muhammed Miraç'a çıktığında kimi gördü, en son makamda kime erişti..?
Yol üstünde yatan aslana vardı, yüzüğünü çıkarıp ona verdi..
Bü yüzük aramızda kanıt olsun ki, talipler sözümüze inansın , dedi..
Bunu iyice anlamı , bambaşka bir düşüncedir, gerçekte sevgiyle kavuşma anlamındadır..
Ve de sır vardır söylenmez halk içinde, söz vardır söylenir hulk içinde..
Sürekli Şah'a yönel, gönlün açılsın ve latif söyle dilinden inci dökülsün..
Değme kimseler Şah'a makbul olmaz. Nişan göster ki Şah'a kul olasın...
( Nasihat-Name )
Ey bu yolun talibi ! Tanrı'nın yardımına sığın ve dostun aşkını kendine yoldaş et.
Ezeli ve sonsuz olan Zat"a yönel , O'na yakın ol.
Tevekkül kapısında otur ve aşk yolunda doğru ol.
Âlemde sadık gezinenlerden ve Tanrı'nın güzelliğine aşık olanlardan ol.
Her ne işlersen aşk ile işle ve ikiliği bırak.
Daima aşka niyaz eyle, sakın suret değiştirip yol hırsızı olma..
İyi bilki doğruluk dost kapsıdır ve gerçekler âlemin kapısıdır..
Kimin özrü niyaz, olmazsa , niyaz ve ibadeti kabul değildir..
Özünü fakirlikte toprak et, cismini marifet suyu ile arındır..
Benliği daima yok et, aşk ile hizmet eyle..
Tanrı yardımıyla sana nimetler erişir, ilham kapsı açılır..
Hakk'ın O haklığının hakkı için, mutlak zatının inayeti için...
Nuru cemalinin parlaklığı hakkı için, aşkının kudretinin kemali hakkı için...
Güzel isimlerinin kemali hakkı için, hem o isimlerinin ismi hakkı için...
Yüce arş'ın ve ferş'in nakışı için, o gökten inen yağmur hakkı için...
Muhammed- Âli'nin dini hakkı için, erenlerin hırkası , giysisi hakkı için...
Hz. Peygamberin seyrettiği Mi'raç hakkı için, Mekke, Medine, Gönül Kâbesi hakkı için...
Erenlerin remzi ve yolu hakkı için, İmam Hasan'ın şehid canı hakkı için...
İmamların şehidleri hakkı için, Şah Hüseyin'in dökülen kanı hakkı için...
Seyyid Battal Gazi, Hocam Hünkâr Bektaş Veli hakkı için, erenlerin ettiği ikrar hakkı için...
Ene'l Hak diyen Mansur hakkı için, şehidlerin üzerine doğan nur hakkı için...
Hem Oniki İmamlar hakkı için, çağırınca imdada yetişen erler hakkı için..
Üçler, Yediler, Kırklar Meclisi'nin hakkı için, Hak aşkıyla çosmuş bu yüce topluluk için...
Safa ehli Kırklar Meclisi'nin hakkı için, insaflı eyvallah ehli hakkı için...
Anadolu erenlerinin gerçekliği hakkı için, Horasan pirlerinin nutku hakkı için...
Görünmeyen dervişlerin sırrı hakkı için, bu yolun pirlerinin piri hakkı için...
Leyla'ya hasret Mecnun hakkı için, yargıçlar hürmeti yolu hakkı için...
Aşk ateşiyle ah eden aşıkların hakkı için, seher vakti Hakk'ı zikredenler hakkı için...
Her vakit çağırdığımız o Şah'ı Merdan hakkı için, *****lerin kabul olduğu Ulu Dergâhın hakkı için...
Sucumuzu , Şah'ı Kerbela İmam Hüseyin'e , Şah'ı Evliya'ya ve tüm aşıklara bağışla...
Ey Tanrım ! Sen cümle evrenin padişahısın , bu duayı kabul eyle..
Şah'ın bir kuluyum, öz Talib'im ; aşkın didarına senli benli bağlıyım...
Ne uluyum, ne zahidim, ayakların toprağıyım ; şükürler olsun ki dost aşkıyla varlıklıyım..
Benim Şahım lütuf sahibidir, zengindir ; ümit Işığım, şahım, sığınacak limandır...
Dünyada bir anı olsun diye bu Nasihat-Name'yi yolun dervişleri için yazdım...
Allah'a sığındım. O'na yöneldim.. Kulak tutup erenlere Şah dedim...
Çok önceden beri Hakk'ın yardımına bağlandık ; Ondan tek dileğimiz bizden razı olması ve Cemalini bize göstermedir...
Biçare Hatayı olarak, dertliyim.. Beni anarsanız " Şah'ın demine hü.." diyesiniz...
Meşrebim mevali, ben Şah'ın kuluyum ; bunun anlamı , ben Allah'ın kuluyum...
Ey Hatayı, bu Dergâh' a kul olmayan hiç kimse padişah ( mutlu) olamaz...
Ey Hatayı, kalenderlik davulu çalındı, artık kimse bu cihanı senden alamaz...
Ey HATAYI, bir Sıdk ve ihlas , binlerce zikirden ve ibadetten üstündür...
Tanrı bilir doğrusunu, bence dinin ilmi olan bu Nasihat-Name burada son buldu...
Şah Hatayi
Âli'sin Muhammed, yoktur gümanım
Şeriat içinde dinimsin Ali
Tarikat içinde sırrı ummanım
Marifet içinde Pirimsin Âli...
Bir adın Ahmet'dir, bir Adın Ali
Sensin müminlerin hak gerçek yolu
Ezeli ervahta demişim beli
Verdiğim ikrardan dönmezem Âli...
Muhammed olup da Mirac'a gittin
Aslan olup onun önünde yattın
Doksan bin kelama şahitlik ettin
Hasan , Hüseyin'e armağan salansın Âli...
Cenabı Hakk sana Habib dost, dedi
Orda Selman senden üzüm istedi
Kırklar'a gir , deyü bir yol gösterdi
Selman'a üzümü verensin Âli..
Kırklar cemine girdin oturdun
Selman oldun Kırklar'a üzüm getirdin
Ezdin bir üzümü Kırklar'a yedirdin
Neşteri Kırklar'a çalansın Âli...
Dört kapı, Kırk Makam gene sen açtın
Kırklar'ın Cemine içeri girdin
Ezdin bir üzümü Kırklar'a yedirdin
Hu, deyip pervaza girensin Âli...
Aşık ile Kırklar'a pervaza girdin
Orada ilim ve hikmete Erdin
Çıkardın hatemi, Habibe verdin
Hatemi Habib'e verensin Âli...
İmam Hasan ile sen zehir içdin
Kerbela çölünde sen şehit düştün
İmam Hüseyin ile cennete göçtün
Kendi deveni yedensin Âli...
İmam Zeynel ile zindanda yatdın
Muhammed Bakır'ın çarına yettin
İmam Cafer ile erkana yatdın
Şehitler serveri sultansın Âli...
Musa Kazım ile İmam Rıza'dan
Taki, Naki'yi severim candan
Askeri, Mehdi Sahibi Zaman'dan
Ahir Mehdi olup gelensin Ali...
Dillek diler, seni severim candan
Hatayı, Kul Himmet; Pir Sultan sende
Ruzi mahşerde, ulu divanda
Mümine şefaat edensin Âli...
Şah Hatayi
Muhammed Ali’nin Aldım Elini
Hak Deyip Tuttuğum Elden Ayrılmam
On İki İmamın Tuttum Yolunu
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam
Mürşidin Nefesi Hak Nefesidir
Mürşid Sözün Tutmayanlar Asidir
Mürşidin Rızası Hak Rızasıdır
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam
Mürşidin Gittiği Veli Yoludur
Gitme Dediğine Gitmemelidir
Zahir Batın Muhammed Ve Ali’dir
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam
Hak Erenler Bir Araya Derilse
Cümle Aşıklara Nasip Verilse
Aşikare Hak Gözüyle Görülse
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam
Şah Hatayi’m Hak Bil Tuttuğum Eli
Zahirde Batında Hak Gördü Seni
Gerçek Erenlerden Aldım Haberi
Hak Deyip Tuttuğum Yoldan Ayrılmam
Mürebbinin, musahibin aşkına
Gönlüme , gözüme düşen Ali’ dir
Yüreğim yaralı ,yaralar başlı
Ezelden seven ,Ali ‘dir
Ali ‘dir dünyaya edayı veren
Ali ‘ dir sofiye sevdayı veren
Ali ‘dir yezid ‘e kavgayı veren
Hakka’a vasil olan Merdan Ali ‘dir
Mihr –i yar’ı devlerin savaşinda
Kendine bend etti on beş yaşında
Üç yüz yıldan sonra yedi yaşında
İfrit ‘in bendini çözen Ali ‘dir
Yedinci felekte arslan görünen
Hatemin ağzına veren , sır eden
Gelip Kırklar ile cemde bulunan
Cümlesine Serdar olan Ali ‘dir
Ali ‘dir cesetini kendisi yuyan
Yuyup kefeniyle tabuta koyan
Ali ‘dir devesini kendisi yeden
Hak ile Hak olan Arslan Ali ‘dir
Ya Allah ,dedi Düldül ‘e bindi
İşaret edince gün geri döndü
Yetmiş bin kafir de hep dine geldi
Öğlenin vaktında eren Ali ‘dir
Yıldırım gibidir zülfikar yüzü
İmam Hüseyin ‘dir Ali ‘nin sözü
Zülfikar çekicek ,Necef denizi
Hikmetle kanayıp çoşan Ali ‘dir
ŞAH HATAYI ‘m eydür, dert ile ahı
Diline virt etti ol gani Şah’ı
Lamekan ilinin hem padişahı
Müminlere Yezdan olan Ali ‘dir
Rivayet odur ki, Şah İsmail bir gün Kerbela şehitlerinden birinin mezarı olduğu söylenen bir yere itibar etmez. Mezarın açılmasını emreder. Sonra görür ki şehidin naaşı canlı bir insan gibi orada durmaktadır hatta kolundaki yarası dahi kanamaktadır. Bunun üzerine büyük bir hata ettiğini farkeder ve bir şiir okur. Şiirin sonunda, mahlas olarak Hatayi yani “hatası olan” adını kullanır ve o günden sonra herkes kendisini hatası ile ansın ister.
Okuduğu rivayet olunan şiir şudur, ancak redif bölümü “Hata ettim Hüda için bağışla” versiyonu da mevcuttur.
Sabah oldu kutlu günler doğuyor
Hata ettim günahımı bağışla
İhsan ettiğine nurlar yağıyor
Hata ettim günahımı bağışla
Yağan yağmur üçün esen yel içün
Dergâhına varan doğru yol içün
Urum’daki Hacı Bektaş Vel’ içün
Hata ettim günahımı bağışla
Seksen bin Urum erleri içün
Doksan bin Horasan pirleri içün
Müşkülleri halleden rehber içün
Hata ettim günahımı bağışla
Talip olmaz (i)rehbersiz babasız
Harman mı savrulur yelsiz yabasız
Kul hatasız olmaz, hata tövbesiz
Hata ettim günahımı bağışla
Eyüp Peygamber’ in gözü yaşı içün
İnip inip deldiceği taş içün
Yusuf Peygamber’ in aziz başı içün
Hata ettim günahımı bağışla
Musa’ya verdiğin Tûr’un hakk’ içün
İsa’ya verdiğin surun hakk’ içün
Ol Şemsi kamerin nuru hakk’ için
Hata ettim günahımı bağışla
Cümle biten çiçeklerin hakk içün
On dört Masum-u Pakın hakk’ içün
Sen Ganisin Ganiliğin hakk’ içün
Hata ettim günahımı bağışla
Hatayi çağırır aman “Enel Hakk”,
Münkir olan kullardan uzaksın uzak
Sen ganisin senden özge kimsem yok
Hata ettim günahımı bağışla
Emevi halifesi Yezid’in vaat ettiği valilik, mal-mülk teklifini ret ederek, şehid olacağını bilebile İmam Hüseyin tarafına geçen Hür; Aleviler tarafından sevilen ve saygı duyulan Kerbela Şehidi’dir. Birçok Alevi-Bektaşi ozanları Hür’ü deyişlerinde övmektedir. Yedi Ulu Ozandan birisi olan Şah Hatayi de birçok dörtlüklerinde Hür’ü övmektedir. Asıl ismi Şah İsmail olan Safevi Devletinin kurucusu Şah Hatayi’nin mahlasını, Bağdat’ı ele geçirip, Kerbela’yı ziyaretinden sonra aldığı rivayet edilmektedir. Kerbela’yı ziyaret eden Şah İsmail’in Hür Şehid’in bu faciadan sorumlu olduğunu, İmam Hüseyin tarafına iş işten geçtikten sonra katıldığını düşünerek, Hür’ün mezarını açtırdığı, sargıları söktükten sonra Hür’ün vücudundan taze kan aktığını görmesi üzerine “hata ettim” manasına gelen “Hatayi” mahlasını kullandığı söylentisi bulunmaktadır.
alıntıdır...
Aman hey erenler mürüvvet sizden
Öksüzem garibem amana geldim
Şu benim halime merhamet eyle
Ağlaya ağlaya meydana geldim
Şahın bahçesinde ben garip bülbül
Efkarım artmakta halim pek müşkül
Koparmadım asla kokladım bir gül
Gafil oldum ise imana geldim
Gönül şahinini saldım havaya
Akıl sefinesin vermişim zaya
Yüzüm süregeldim men hak-i paya
Server Muhammed'e Selman'a geldim
Muhammed Ali'nin kullarındanım
Al-i aba nesl-i Haydarındanım
İmam-ı Ca'fer'in mezhebindenim
Derdimend HATAYİ dermana geldim
(-Bazı kaynaklarda Pir Sultan olarak geçmektedir.)
Gel gönül pirlerin nasihatini
Biz tutalım tutmayandan nemiz var
Dost muhabbetin muhabbetimize
Biz katalım katmayan dan nemiz var
Bize bunu diyen böyle demiştir
Bir lokmayı bin can ile yemiştir
Erenler bir doğru yoldur, kurmuştur
Biz gidelim gitmeyende nemiz var
Yine Hak sendedir sen sana bak ha
Sen sana bakup da sen sende kork ha
İhlas ile niyazımizi Hakka
Biz edelim etmeyenden nemiz var
Gel Hatayi ikrarımız güdelim
Biz bizi görelim gayri nidelim
Yıkık gönülleri ma'mûr edelim
Biz edelim etmeyenden nemiz var.
